Barnat natyror Thonjëza shëron fluskat, domatja rigjeneron lëkurën

Barnat natyror  Thonjëza shëron fluskat, domatja rigjeneron lëkurën

 

Thënia e vjetër se ilaçi mund të jetë “pesë para”, por duhet të dihet se cili është ilaçi. Kurse për shumë dhimbje ose ndoshta për shumë gjendje të pakëndshme shëndetësore, ilaçi ose së paku lehtësimin e kemi në dorën tonë. Disa bimë që i përdorim për ushqim ose dekorim kanë disa veti shëruese “sekrete” dhe përdoren gjithashtu si ilaçe ose barna natyrore.
Gjethet e lakrës

Gjatë laktacionit dhe ushqyerjes me qumështin e gjirit, shumë gra pësojnë rrahje të dhimbshme të gjoksit. Zgjidhja për një shqetësim të tillë, që ndodh tek nënat me sisëdhënie, është mjaft e thjeshtë. Mjekësia popullore rekomandon një kompresë mjekuese që përdor gjethe më të mëdha lakre të cilat më parë duhet të pastrohen. Pjesët e forta hiqen nga gjethet dhe më pas shtypen pak me duar. Kjo metodë përdoret gjithashtu për mastitin dhe dhimbjet e gjoksit gjatë PMS. Komopresat e lakrës së gjirit janë një nga recetat më të vjetra popullore për pezmatimin e gjirit (mastitin). Kjo ndodh shpesh gjatë procesit të ushqyerjes me gji, kur kanalet e qumështit të nënës janë të mbyllura, gjë që mund të çojë në infeksion bakterial. Ky problem i nënave sisëdhënëse mund të jetë më i theksuar me ënjtje dhe dhimbje.

Thonjëza

Gjithçka që nevojitet për të përgatitur një recetë për largimin e fluskave, që zakonisht shfaqen në thembra, është një gjethe nga thonjza dhe një fashë ngjitëse. Merrni një fletë thonjëze dhe hiqni lëkurën e hollë nga njëra anë. Pastaj, gjethi pozicionohet vendi e sëmurë në mënyrë që faqja pa lëkurë të jetë drejtpërdrejt mbi pjesën e rritur të dalë (fluskën). Fasha ngjitëse ngjitet mbi gjethin dhe lihet të ndijojë tërë ditën, dhe  gjatë natës, kompresa ose mbështjellja e vjetër zëvendësohet me të re, të përgatitur në të njëjtën mënyrë. Këshillohet që ky ilaç të ndikojë gjatë natës, pasi këmbët atëherë janë pa këpucë dhe efekti është më i theksuar.
Për pak ditë fluska duhet të zhduket së bashku me rrënjën.

Domatja

Domatja jeshile (mund të jetë edhe e pjekur, por jeshilja është më efektive) mund të përdoret për të nxjerrë gjemba ose qelb nga trupi. Është e nevojshme të vendosni një copë domate në zonën e prekur si një shtresë, dhe ta lini të veprojë brenda natës. Gjatë asaj kohe domatja do të nxjerrë të gjithë qelbin. Domatja ka aftësi të rigjenerojë lëkurën dhe të shtypë inflamacionin. Domatet janë të mbushura me antioksidantë, të cilët pengojnë inflamacionin në mënyrë natyrale. Ato janë të pasura me acide natyrale dhe shumë vitamina që ushqejnë lëkurën dhe shtypin rritjen e baktereve. Këto veti i bëjnë domatet gjithashtu të efektshme në trajtimin e akneve, si një sëmundje inflamatore e lëkurës që është e vështirë për tu trajtuar dhe kërkon kohë për të lehtësuar plotësisht simptomat.

Qepa

Për shumë njerëz është e pashmangshme në ushqim, ndërsa të tjerët e shohin atë të papërshtatshme për konsum për shkak të momentit të ndërveprimit shoqëror. Ka situata kur qepa mund të shërbejë si ilaç. Këto janë disa nga rastet kur qepët mund të lehtësojnë disa probleme shëndetësore.

– Për dhimbje koke, ënjtje, dhimbje në vesh, ftohje, pezmatim të syve, mund të vendosni qepë në grirë në vendet e prekura.

– Për ethe të larta, qepët e copëtuara vendosen në këmbë.

-Për gjakderdhje nga hunda, qepa e prerë vendoset në enët e gjakut të qafës.

-Në rastin e kafshimi nga ndonjë kafshë e egër, si ndërhyrje e parë rekomandohet të vendosni një kompresë me qepë të grirë.

-Për një fluskë në lëkurë ose një fluskë nën lëkurë, skuqni një qepë dhe përzieni me pak vaj ulliri, pastaj vendoseni në vendin e sëmurë dhe mbajeni për 1 ose 2 orë.

Farat e hithërit dhe mjalta

Farat e hithërit përmbajnë vitamina C, B, D, E dhe K, por edhe hekur, kalium, kalcium, magnez, zink, mangan, bakër. Kombinimi i hithërit dhe mjaltit është një ilaç kryesor popullor për shumë sëmundje. Farat e hithërit kanë aktivitet antibakterial dhe antiviral, si dhe mjalta- i cili është një nga antibiotikët natyral. Shërimi dhe përfitimet nga mjalta janë njohur prej kohësh. Përveç vetive të tij mjeksor, mjalta është një konzervans i jashtëzakonshëm natyror, dhe pikërisht për shkak të aftësisë së tij përdoret në përgatitjen e preparateve të ndryshme në kombinim me një substancë tjetër për të zgjatur dhe ruajtur efektin për një periudhë të gjatë kohore. Farat e hithërit dhe mjalta përdoren më shpesh kundër anemisë, por edhe për të forcuar imunitetin. Fara e hithërit përdoret në formë të bluar. Gradualisht shtoni sasi më të vogla të farave dhe mjaltit në një kavanoz, përzieni të dy përbërësit, dhe më pas ruajini në një kavanoz qelqi për t’i ruajtur në frigorifer. Në këtë përzierje mund të shtoni edhe farën e lirit të grirë, bajamet e thërrmuar ose arrat. Përzierjen e përgatitur në këtë mënyrë rekomandohet ta përdorni çdo mëngjes, me një lugë gjelle në stomak bosh. 

FJALORI MEJKËSOR

Mjekët, dhe më shpesh njerëzit e zakonshëm që kanë probleme të caktuara shëndetësore, kanë zakon të quajnë një sëmundje ose gjendje të caktuar me emër latin. Sidoqoftë, pothuajse çdo diagnozë ka një emër popullor, kështu që shpesh ka dyshime ose keqkuptime në komunikim kur njëri përdor gjuhën latine dhe tjetra emrin popullor të një sëmundjeje. Ky leksik mjekësor është një kontribut i vogël në përpjekjen për të pastruar çdo keqkuptim.

Hipertensioni – tension i lartë. Kjo diagnozë profesionale është një gjendje kronike mjekësore në të cilën presioni i gjakut arterial është më i lartë se ai standard. Për shkak të kësaj rritje të presionit, zemra duhet të punojë më shumë në mënyrë që gjaku të mund të qarkullojë nëpër enët e gjakut. Presioni i gjakut ka dy vlera, sistolike dhe diastolike, varësisht nëse zemra është e kontraktuar (sistolike) ose e relaksuar (diastolike). Presioni normal i gjakut në pushim është 100-140 mmHg për sistolik (të lartë) dhe 60-90 mmHg për diastolik (i ulët). Një gjendje e presionit të lartë të gjakut ekziston nëse ka një vlerë konstante 140/90 mmHg ose më shumë.

Diarrea – jashtëqitja. Këto emërime përcaktojnë shfaqjen e jashtëqitjeve të rralla, ujore, që janë shumë të shpeshta, më shumë se tre herë në një ditë. Mund të jetë akute dhe kronike. Diarreja akute zgjat pak dhe nuk lë pasoja, ndërsa diarreja kronike mund të zgjasë deri në disa muaj. Në këtë rast, vizita e mjekut rekomandohet që të përshkruajë terapi të përshtatshme, pasi forma kronike është më serioze dhe tregon se ekziston një problem tjetër në trup.

Alopecia areata humbja rrethore e flokëve, d.m.th. humbje e paparashikueshme e flokëve me sipërfaqe të vogla rrethore me madhësinë e një monedhe. Ky problem mund të ndodhë menjëherë dhe mund të ndikojë në pjesët e tjera të trupit.

Vertigo – marramendje. Prishja e orientimit në hapësirë, e cila manifestohet me iluzione të forta të lëvizjes në hapësirë (zakonisht rrotulluese). Rreth 85% e marramendjes është me origjinë periferike dhe shkaktohet nga ndryshimet në aparatin vestibular në veshin e brendshëm.

Tinitus – zhurma në vesh. Tingulli që shfaqet në veshin e brendshëm, dhe është gjithashtu gjendja aktuale mendore e ndjenjës së pranisë së tingullit në veshë dhe kokë pa tinguj real në rrethinë.

Diabeti mellitus 2Diabeti mellitus ose diabeti i pavarur nga insulina.Çrregullimi metabolik karakterizohet nga glukoza e lartë në gjak në kontekstin e rezistencës ndaj insulinës dhe mungesës relative të insulinës.

Dyspnoea – vështirësi në frymëmarrje. Mungesa e ajrit e shoqëruar nga një ndjenjë subjektive e vështirësi në frymëmarrje.